TWEE ONBEKENDE GROOTHEDEN

Monsieur Canet en Madame Canet geb. Neyret-Gachet zijn wat je noemt onbekende grootheden. Zij leidden een teruggetrokken leven in een kasteeltje aan de Rhône, vlakbij Condrieu, en dit is vermoedelijk de eerste keer dat hun naam in een Nederlandse krant wordt genoemd.

Legendarische wijn Château Grillet

Zij zijn respectievelijk "le Manager" en de eigenaresse van het Château Grillet, waar één van de zeldzaamste witte wijnen ter wereld vandaan komt. Château Grillet is een legendarische wijn. Zijn reputatie is groot, maar weinigen kennen hem uit eigen ervaring en wel om de eenvoudige reden dat de totale opbrengst slechts een paar duizend flessen per jaar bedraagt. Het bezit heeft een oppervlakte van nog geen twee hectare. Het produkt is zo uniek dat het een eigen "appellation controlée" heeft gekregen, de kleinste van heel Frankrijk. De wijnkenner Curnonsky heeft de Château Grillet beschreven als "levendig, fel, veranderlijk als een mooie vrouw, met de smaak van bloeiende wingerd en amandel, met het verbijsterende bouquet van veldbloemen en bosviooltjes". Zodat u nu precies weet wat u zich van deze wijn moet voorstellen.

Van monsieur Canet wordt gezegd, dat hij een kluizenaar is, een verre van gemakkelijk heerschap, even benaderbaar als een stekelvarken. Pieter en van de gelijknamige gerenommeerde Leeuwarder wijnhandel waren dan ook even verbaasd als trots toen  zij er in slaagden, het echtpaar te overreden naar Nederland te komen als eregasten op een proeverij van Château Grillet. Zij besloten de zaak meteen maar groots aan te pakken, en namen contact op met Joop en Ine Droogh van De Graaf van het Hoogveen, het Noordwijkse klasserestaurant dat vorige week de door Stan Huygens beschreven wedstrijd voor de beste Nederlandse wijnkaart won. Overeengekomen werd dat de proeverij in Noordwijk zou worden gehouden en dat chef-kok Henk Savelberg na afloop voor een diner zou zorgen. 
 

Woensdagavond was het zover. De moeilijke monsieur Canet bleek een vriendelijke en charmante oude baas te zijn die, net als zijn vrouw, zichtbaar zat te genieten van alle belangstelling.

ACHT JAARGANGEN

Hij vertelde dat hij zelf nog nooit eerder acht jaargangen van zijn eigen wijn op een rijtje had geproefd. "Sommige kenners zeggen dat hij jong gedronken moet worden, anderen zeggen dat hij juist pas na enkele jaren op zijn hoogtepunt is. Alors, wij kunnnen thans de proef op de som nemen!" De waarheid lag hier in het midden.
De allermooiste vond ik de 1974, gevolgd door de 1978. Maar ik was tevens verrukt van de oudste uit het gezelschap, de 1965.
Het diner na afloop bleek een avondvullende gastronomische symfonie te zijn. In kort bestek een beschrijving geven is uitgesloten. Ik kan slechts enkele hoogtepunten noemen. Zoals de fazantenpâté waarmee de maaltijd aanving. Vergezeld van een fraaie Bourgogne (een Savigny van Lacroix uit 1979). Bijzonder gewaagd, als eerste wijn een rode Bourgogne te schenken, maar de combinatie deed het voortreffelijk. Een perfecte patrijs vormde de hoofdschotel. Met een even perfecte Léoville Poyferré uit het topjaar 1966 erbij.
En dan moet ik uit ruimtegebrek nalaten, uitvoerig in te gaan op de gevulde courgette met witte truffel, op de mousseline van kikkerbilletjes en op de wonderlijke, sherry-achtige Jura-wijn Château Châlon die bij het Weerter geitekaasje werd geserveerd.

henk savelberg

Monsieur Canet riep na afloop geestdriftig uit dat geen Franse Chef dit de jonge Limburger Henk Savelberg zou hebben verbeterd. En schrijver dezes stuurde, om na deze bijna schaamte-loos exquise genoegens zijn geweten te ontlasten, een extra cheque naar "Een Pak van je Hart voor Polen".